چگونه کارد مشکلات به استخوان مردم رسید؟
اتفاقات تلخی که هفته گذشته در استان خوزستان رخ داد و اخبارش به رسانه‌ها رسید، برای مردم ایران یک پیام مشترک داشت؛ بسیاری از مدیرانی که در ستاد‌های استانی بر صندلی مسوولیت نشسته‌اند، از درد مردم، از شدت دردی که بر تن مردم وارد می‌شود، چیز زیادی نمی‌دانند و بیش از آنکه دغدغه مسوولیت‌های‌شان را داشته باشند، نگران از دست دادن پست‌های مدیریتی هستند. مصداق بارز هم واکنش استاندار خوزستان در مقابل سوالات مجری برنامه «چاپ اول» تلویزیون بود که با افتخار! از تریبون سیما اعلام کرد: «۷۰۰ روستای استان، حتی پیش از تنش آبی استان، به دلیل فرسودگی لوله‌ها سال‌هاست که آب تانکری! می‌خورند.»
این مقام مسوول، در پاسخ مجری برای اقدام نقد و فوری در تغییر سیستم آبرسانی به همین ۷۰۰ روستا گفت: «هفته آینده با همفکری مردم ببینیم چکار می‌توانیم انجام دهیم!»
این جواب، یعنی بیگانگی یک مدیر با درد مردم؛ بیگانگی با درد مردمی که در گرمای ۶۰ درجه نه فقط تشنه می‌مانند، چون آب سالم برای خوردن ندارند، بابت سر رسیدن فقر هم، ناخواسته سوگوار می‌شوند. سرمایه کف دست مردم خوزستان، نفت که نبوده و نیست، همان معدود گاومیش‌هایی که باید در آب غلت بزنند تا روزی به سفره صاحب‌شان برسانند، نخیلات سربلند و تکه زمین‌هایی است که از دلش گندم و هندوانه و شلتوک و برنج می‌روید و حالا تکلیف‌مان را نمی‌دانیم که آیا باید برای همه اینها، فعل ماضی به کار ببریم؟
ابتدای امسال، رییس جهاد کشاورزی استان خوزستان اعلام کرد که «این استان با تولید سالانه ۱۷.۵میلیون تن (۱۷ میلیون و ۵۰۰ هزار تن) انواع محصولات زراعی و باغی (معادل ۱۳درصد کل تولیدات کشاورزی کشور) رتبه نخست تولیدات کشاورزی را در کشور دارد و قرار است تا ۵ سال آینده هم به ۲۷میلیون تن برسد. استان خوزستان، گندم مصرفی ۱۲.۵ میلیون نفر و برنج مصرفی ۱۳ میلیون نفر را تامین می‌کند و ۴۵ درصد شکر کشور نیز در این استان تولید می‌شود. ۶.۲ میلیون راس دام (۶ میلیون و ۲۰۰ هزار) در استان خوزستان وجود دارد که از این میزان، ۲,۳ میلیون راس (۲ میلیون و ۳۰۰ هزار) دام سبک است و حدود ۱,۸ میلیون راس (یک میلیون و ۸۰۰ هزار) در بخش غیرصنعتی و عمدتا عشایری پرورش می‌یابند که استان خوزستان با تولید سالانه ۴۵ هزار تن گوشت قرمز رتبه پنجم کشور را دارد که ۱۴هزار و ۵۰۰ تن از این حجم، گوشت دام سبک است.»
زمین تشنه‌ای که آب برای سیراب شدن ندارد، چه باری بدهد؟ دام تشنه‌ای که له‌له یک قطره آب می‌زند، چه رزقی به سفره صاحبش برساند؟
روز ۲۸ تیر ماه، این خبر و تصویر ضمیمه‌اش، اشک بسیاری از هموطنان را درآورد «مرگ حیوانات تشنه در یک قدمی دز.»
