۰۲ آبان، ۱۴۰۰

اتهام بغی بر اساس اعترافات اجباری؛ بازداشت موقت ۹ ماهه سه شهروند کرد

 

«فرزاد سامانی»، «ساکار عینی» و «محمد هوشنگی» سه شهروند کرد، با گذشت بیش از ٩ ماه از بازداشت موقت همچنان بلاتکلیف و در انتظار برگزاری جلسه دادگاه هستند.

دی ماه ۱۳۹۹ نهادهای حقوق بشری کرد از بازداشت ده‌ها فعال کرد در شهرهای مختلف ایران خبر دادند. این سه زندانی در جریان همین بازداشت‌ها در روزهای ۲۰ و ۲۱ دی‌ ١٣٩٩ از سوی اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در تهران و کرج بازداشت شدند و برای بازجویی به بازداشتگاه المهدی در ارومیه منتقل شدند.

اطلاعات سپاه در میان بازداشت‌شدگان  برای دوازده نفر از آن‌ها، از جمله فرزاد  یک پرونده مشترک تشکیل داد. ٩ نفر از این دوازده نفر پس از فرایند بازجویی با تودیع قرار وثیقه از زندان آزاد شده‌اند. اما سه نفر دیگر یعنی فرزاد سامانی، ساکار عینی و محمد هوشنگی همچنان در بازداشت موقت به سر می‌برند.

***

فرزاد سامانی، دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی در دانشگاه خوارزمی کرج، ٢٨ ساله و اهل مهاباد است. او صبح ٢٠دی١٣٩٩ در دانشگاه خوارزمی بازداشت شد. ساکار عینی، ٢٨ ساله، اهل مهاباد و فارغ‌التحصیل شهرسازی هم شامگاه ٢٠دی١٣٩٩ در منزل شخصی خود در تهران بازداشت شد. روز بعد محمد هوشنگی، اهل شهرستان جوانرود از توابع استان کرمانشاه نیز در تهران بازداشت شد.

«فاروق سامانی»، زندانی سیاسی سابق و برادر فرزاد سامانی که در حال حاضر در ترکیه اقامت دارد، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «این سه زندانی بلافاصله پس از بازداشت با هواپیما به ارومیه و سپس به بازداشتگاه المهدی (هفت تیر) اطلاعات سپاه در همین شهر منتقل شده‌اند.»

اطلاعات سپاه ارومیه در کیفرخواست خود علیه  فرزاد سامانی، ساکار عینی و محمد هوشنگی، اتهام آن‌ها را «بغی از طریق عضویت در احزاب مخالف نظام» عنوان کرده و پرونده را نیز اواسط اردیبهشت‌ماه سال جاری به شعبه اول «دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد» به ریاست قاضی «جواد غلامی» سپرده است. اما دادگاه با گذشت بیش از ۵ ماه و به‌رغم اعتراض خانواده‌ها همچنان از رسیدگی به پرونده این سه زندانی خودداری می‌کند.

فاروق سامانی از قول وکلای پرونده به «ایران‌وایر» می‌گوید: «نسبت دادن اتهام بغی به این سه شهروند تنها مبتنی بر اعترافات اجباری برخی از بازداشت‌شدگان مرتبط با این پرونده است و اطلاعات سپاه نیز جز این، مستنداتی برای ارائه در دادگاه ندارد.»

فاروق سامانی، درباره اتهامی که اطلاعات سپاه تحت نام «بغی» به فرزاد سامانی، ساکار عینی و محمد هوشنگی نسبت داده شده است، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «با وجود این‌که پرونده اواسط اردیبهشت سال جاری به دادگاه مهاباد سپرده شده است اما وکلای پرونده تا اواسط خرداد ماه امکان مطالعه پرونده را نداشتند. اما وکلا پس از مطالعه پرونده بلافاصله با تنظیم یک لایحه و ارسال آن به دادگاه مهاباد اتهام بغی را رد و به آن اعتراض کرده‌اند.»

به گفته آقای سامانی، وکلای پرونده در آخرین لایحه که حدود یک ماه پیش به دادگاه مهاباد ارسال کرده‌اند، علاوه بر تشکیل هرچه سریع‌تر جلسه دادگاه، خواستار تعیین قرار وثیقه برای آزادی موقت این سه زندانی شده‌اند؛ اما قاضی پرونده تاکنون پاسخی به وکلای پرونده نداده است.

فاروق سامانی، با چند نفر از بازادشتی‌هایی که  بخشی از این پرونده مشترک هستند و در حال حاضر هم با تودیع وثیقه آزاد شده‌اند، درباره اتهامات و چگونگی فرایند بازجویی و اعترافات‌ آنان صحبت کرده است و می‌گوید: «نمی‌خواهم به اسامی افراد اشاره کنم، اما چند نفر آن‌ها بر اساس گفته‌های خودشان تحت شکنجه، فشار روحی و روانی ناشی از فرایند سنگین بازجویی، تمدید قرار بازداشت و نگهداری طولانی مدت در سلول انفرادی، عملا مجبور به اعتراف اجباری از جمله عضویت در یکی از احزاب مخالف نظام شده‌اند.»

او در ادامه می‌گوید: «حتی چند نفر از آن‌هایی که اعتراف نکرده‌اند، چون تحمل ماندن در سلول انفرادی و ادامه گفت‌وگوهای طولانی و آزاردهنده بازجوها را نداشته، اعتصاب غذا کرده‌اند. وحشت تمدید قرار بازداشت و ادامه بازجویی‌های سنگین به قدری آن‌ها را تحت فشار گذاشته که خود فرزاد هم پس از تحمل پنج ماه ماندن در انفرادی به دلیل تمدید قرار بازداشت، به مدت چهار روز اعتصاب غذا کرده و در مدت زمان بازجویی بیش از ۱۵ کیلو از وزنش را از دست داده بود.»

آقای سامانی در ادامه روش‌های اعمال فشار بر زندانی،  به شیوه رفتار و برخورد مسئولان زندان با ساکار عینی پس از انتقالش از بازداشتگاه اطلاعات سپاه به زندان مرکزی ارومیه اشاره کرد: «ساکار پس از گذشت ۵ ماه از بازجویی در بازداشتگاه المهدی اطلاعات سپاه، درست زمانی که به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد، کرونا گرفت. اما با وجود کاهش شدید وزن و تحمل فشارهای روحی و روانی در بازداشتگاه، به جای انتقال او به مراکز درمانی داخل و یا خارج از زندان، به مدت پانزده روز او را در قرنطینه زندان حبس کردند.»