در آغاز سی و سومین جلسه محاکمه حمید نوری (با نام مستعار عباسی)، ریاست دادگاه اعلام کرد برای استماع شهادت شماری از شاکیان پرونده به آلبانی می‌رود.
رئیس دادگاه گفت جلسه‌ها دادگاه برای دو هفته (هفته‌های ۴۵ و ۴۶) در دادگاه آلبانی تشکیل خواهد شد. قاضی گفت این تصمیم به این دلیل گرفته شد که استماع شاهدان مستقر در آلبانی برای اداله اثبات جرم ضروری شمرده شده است.
بر این اساس اعلام دادگاه، یک وکیل مدافع حمید نوری، وکلای شاکیان و شاهدان، دادستان و قضات در دادگاه آلبانی حاضر خواهند بود.
با بسته شدن اردوگاه سازمان مجاهدین خلق در عراق بیش از دو هزار نفر از اعضای این سازمان در آلبانی به سر می‌برند. شماری از شاکیان و شاهدان پرونده حمید نوری از جمله اعضای سازمان مجاهدین خلق هستند که اکنون در آلبانی به سر می‌برند. این افراد یا از جمله خانواده کشته‌شدگان هستند یا خود از جان به در بردگان اعدام‌های تابستان سال ۱۳۶۷ بودند.
پیشتر دادستان‌های پرونده حمید نوری در دوره تحقیقات مقدماتی از طریق دادستانی سوئد با شاهدان و شاکیان مستقر در آلبانی گفت‌وگو کرده بودند.
دادگاه حمید نوری به طوری رسمی از ماه آگوست آغاز شده و به مدت ۹ ماه اعدام خواهد داشت. برای این محاکمه بیش از ۹۰ جلسه رسیدگی تعیین شده است.
حمید نوری ۱۸ آبان ۱۳۹۸ (نهم نوامبر ۲۰۱۹) به ظن مشارکت در کشتار زندانیان سیاسی مجاهد و چپ در زندان گوهردشت در تابستان سال ۱۳۶۷، به محض ورود به فرودگاه استکهلم بازداشت شد.
حمید نوری که ۶۰ سال دارد در رابطه با کشتار مجاهدین در تابستان ۱۳۶۷ به نقض فاحش قوانین بین‌المللی (جنایت جنگی) متهم شده است. او همچینن در رابطه با کشتار زندانیان چپگرا نیز به قتل است.
حمید نوری و وکلایش این اتهام‌ها را رد کرده و می‌گویند او در زندان اوین کار می‌کرده و جز برای کارهای اداری به زندان گوهردشت نرفته و در زمان کشتار زندانیان سیاسی در مرداد و شهریور سال ۱۳۶۷ به خاطر تولد فرزندش در مرخصی بوده است.
سوئد بنابر اصل صلاحیت جهانی به این پرونده رسیدگی می‌کند و این نخستین باری است که یکی از متهمان به کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در دادگاهی رسمی محاکمه می‌شود.
تا کنون در این دادگاه نام ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری ایران به عنوان یکی از عوامل این کشتار مطرح شده است.
ابراهیم رئیسی در آن زمان معاون وقت دادستان بود و یکی از اعضای هیات‌های متصدی اعدام بود که به “کمیته مرگ” مشهور است.
در مرداد و شهریور ۱۳۶۷ هزاران زندانی سیاسی با فتوای آیت‌الله خمینی اعدام و برخی در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند.
