ایران درّودی، نقاش شهیر ایران
ایران درودی، نقاش نامدار ایرانی بامداد امروز در تهران چشم بر بست و آفریده‌های بسیار خویش را برای فرزندان کشوری که او نام آن را بر خود داشت به یادگار گذاشت. به یاد و برای گرامیداشت او، گفتگوئی را که پنج سال پیش در برنامۀ «چهره ها و گفتگوها» با او انجام گرفت در اختیار کاربران قرار می‌دهیم. ایران درودی آفریننده‌ای است که آندره مالرو، نویسنده و وزیر سرشناس پیشین فرهنگ فرانسه، گفته است آثارش انسان ها را از عظمتی که در آنهاست و از آن بی خبرند آگاه می کند. او را «تصویرگر ژرف اندیش لحظه‌های اثیری» دانسته‌اند که بر آن باید تصویرگر جهانی اعجاب انگیز و جادوئی را افزود.
میهمان امروز، ایران درّودی، بانوی نقاشی ایران است. این گفتگو در محل اقامت موقت وی به میزبانی دوستانش در قصر کوچکی در یکی از روستاهای زیبای شمال غربی پاریس انجام گرفته است.
ایران درّودی در این گفتگو در بارۀ تلاش برای تشکیل موزه ای غیر دولتی از آثار خود در تهران می گوید: «همۀ کارهای ایجاد این موسسه انجام گرفته و تنها ساختمان آن هنوز ساخته نشده است… اگر مجوّز این کار داده شده بود، اینک بخشی از بنا بر پا بود». ایران درّودی « ۱۹۵ اثر برجستۀ خود را در ۴۰ سال گذشته گرد آوری کرده است تا در این موزه به نمایش» بگذارد، زیرا «کارهای خود را از آنِ ایران» می داند.
وی علیرغم گذراندن دو سوم عمر خود در خارج از کشور می گوید «این دوری تنها جغرافیائی بوده است و نه حسّی زیرا من از نظر حسّی همواره در ایران بوده ام و وظیفۀ ملّی خود می دانم آنچه را آموخته ام به هموطنانم منتقل کنم». از همین روست که او بر تاسیس این موزه در ایران پافشاری می کند و دریغ است که این گنجینۀ پر ارزش بی خانه و سرا بماند. ایران درّودی در این باره نا امیّد نیست. می گوید «هدف من اینست که این موزه، یک مرکز فرهنگی برای ایرانیان باشد. من اگر ایرانی نبودم، اینگونه نقاشی نمی کردم. حسّ نور این سرزمین است که اولین دلیل و نیز موضوع نقاشی های من است. من به این آب و خاک مدیون هستم».
