«با دیدن کبودیهای بدن دخترم در اتاق ملاقات زندان زنجان به عصایم تکیه دادم و سه بار خدایم را صدا کردم»
نرگس محمدی در کنار فرزندانش کیانا و علی- عکس از شبکههای اجتماعی
همزمان با افزایش سرکوب و تشدید فشار بر منتقدان و معترضان به سیاستهای نظام اسلامی در ایران، فشار بر خانوادههای آنها نیز افزایش یافته است.
در آخرین مورد، روز دوشنبه رسانهها از خودکشی پدر امیرحسین مرادی، از معترضان بازداشتی آبان ۹۸ که به اعدام محکوم شده است، خبر دادند.
همزمان تقی رحمانی فعال سیاسی ایرانی نیز در پیامی در فیسبوک، «رنجنامه» پدر همسرش یعنی نرگس محمدی فعال حقوق بشر زندانی را منتشر کرد.
وی از قول کریم محمدی (پدر نرگس محمدی) نوشته است: «با دیدن کبودیهای بدن دخترم در اتاق ملاقات زندان زنجان به عصایم تکیه دادم و سه بار خدایم را صدا کردم.»
نرگس محمدی، که با حکم قاضی صلواتی به ۱۶ سال حبس محکوم شده است و ده سال آن قابل اجرا است، از اردیبهشت ۱۳۹۴ همچنان در زندان به سر میبرد و در ماههای گذشته حتی امکان تماس تلفنی با فرزندان خود را هم نداشته است.
پدر نرگس محمدی میگوید: «وقتی فرزندم در زندان به تعرض جنسی و مرگ تهدید شد، شبهایی جهنمی را پشت سر گذاشتم و به عنوان یک پدر پیر و ناتوان و بیماری که کاری از دستش برنمیآید، تنها خداوندم را به کمک طلبیدم.»
آقای محمدی در ادامه پیام خود خطاب به مسئولان جمهوری اسلامی میگوید: «شاید جسم دخترم را در قفس کنید، ولی نمیتوانید روحش را به زنجیر بکشید و آرمانش را سست کنید. دست از آزار و اذیت دخترم بردارید.»
پدر پویا بختیاری، جوان ۲۷ سالهای که روز ۲۵ آبان ۱۳۹۸ در جریان اعتراضهای مردمی در مهرشهر کرج بر اثر اصابت گلوله به سرش کشته شد، یکی دیگر از موارد سرکوب خانوادههای معترضان در ایران است.
منوچهر بختیاری از همان روز اول تصمیم گرفت که سکوت نکند و نه تنها به قتل فرزندش توسط نیروهای امنیتی اعتراض کند، بلکه دادخواه دیگر معترضان نیز باشد.
وی که با انتشار مطالبی در شبکههای اجتماعی از سیاستهای جمهوری اسلامی انتقاد میکرد، تبدیل به یکی از چهرههای اپوزیسیون داخل کشور شد و از مردم خواست به ایران فکر کنند.
وی که تیر ماه گذشته و در اعتراض به سند همکاری بحثبرانگیز ۲۵ ساله میان ایران و چین و دادخواهی خون پسرش راهی جزیره کیش شده بود، بازداشت و سپس به زندان بندرعباس منتقل شد.
منیره منتظری، عکاس اهل یزد امروز یکشنبه ۶ مهر توسط پلیس فتا احضار و حساب شخصی وی در اینستاگرام در اختیار این نهاد امنیتی قرار گرفته است. به گفته خانم منتظری ماموران با وارد شدن به حساب وی اقدام به تغییر کلمه عبور، ایمیل و پاک کردن عکسهایی از زنان که موی آنان پیدا بوده، کردهاند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۶ مهرماه ۱۳۹۹، منیره منتظری، شهروند و عکاس اهل یزد توسط پلیس فتا احضار و حساب شخصی وی در اینستاگرام در اختیار این نهاد امنیتی قرار گرفته است.
خانم منتظری با انتشار یادداشتی در صفحه شخصی خود گفته است که ماموران با وارد شدن به حساب اینستاگرام وی اقدام به تغییر کلمه عبور، ایمیل و پاک کردن عکسهایی از دختران که موی آنان پیدا بوده، کردهاند و به وی گفتهاند ده روز دیگر مجددا به پلیس فتا مراجعه کند تا صفحه خود را پس بگیرد.
صفحه خانم منتظری در اینستاگرام دارای بیش از ۲۰ هزار دنبال کننده است. پلیس فتا پس از در اختیار گرفتن حساب وی لوگوی پلیس فتا را جایگزین تصویر پیشین پروفایل کرده است. همچنین عبارت «به علت انتشار تصاویر غیر شرعی، این پیج به دستور مقام محترم قضایی موقتا از دسترس ادمین خارج گردید». در صفحه وی نوشته شده است.
به نظر میرسد پلیس فتای یزد اخیرا اقدام به برخورد با عکاسان و افراد فعال در زمینه مدلینگ نیز کرده است.
خانم منتظری پیشتر نیز در دیماه سال ۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از ۳ روز در تاریخ ۲۶ دیماه از ندامتگاه نسوان یزد آزاد شد.
هرانا شهریورماه امسال در گزارشی مشابه از بازداشت و احضار دستکم ۲۰ تن از شهروندان استان کهگیلویه و بویراحمد با شکایت اداره اطلاعات یاسوج و گزارشهایی از اطلاعات سپاه یاسوج که به صورت حرفهای در خوانندگی، عکاسی و مدلینگ فعالیت میکردند، خبر داد.
پیشتر سردار علی ذوالقدری، رییس پلیس امنیت عمومی تهران از افزایش رصد فضای مجازی و برخورد با شهروندان به ویژه کاربران اینستاگرام به بهانه «هنجارشکنی» خبر داده و اعلام کرد با هماهنگی دستگاه قضا با آنچه لایوهای اینستاگرامی «مبتذل و مستهجن » خوانده، برخورد قانونی شده است.
گفتنی است که به دنبال شیوع کرونا و حضور پررنگ تر شهروندان در فضای مجازی، برخورد با کاربران شبکههای اجتماعی افزایش چشمگیری یافته است. در این راستا هرانا اخیرا در گزارشی از احضار و بازجویی برخی از اعضای جامعه اقلیتهای جنسی و جنسیتی به دنبال حضور در لایوهای اینستاگرامی پربازدید خبر داد. ضمن آنکه کنترل شهروندان در فضای مجازی و احضار و بازجویی و بازداشت شمار بالایی از آنان به بهانههایی چون «بی حجابی در فضای مجازی یا انتشار تصاویر غیراخلاقی (تصاویر شخصی افراد و بعضا ویدئوهای تبلیغاتی آتلیه ای) مانند گذشته ادامه داشته است.
ورود به حریم خصوصی شهروندان و مداخله در امور فردی آنان از جمله انتقاداتی است که به نظام قضایی و انتظامی ایران وارد است.
هزینههای بالای جاهطلبیهای منطقهای جمهوری اسلامی و سوءمدیریت سران حکومت باعث شده تا بیش از نیمی از مردم در فقر زندگی کنند – عکس از ایسنا
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران ایران اعلام کرد با توجه به افزایش تورم، حداقل درآمد، برای تامین نیازهای یک خانواده چهار نفره، حدود ده میلیون تومان است.
حمیدرضا امام قلیتبار در گفتوگو با تسنیم ضمن اشاره به فشارهای اقتصادی بر کارگران، تورم افسارگسیخته و کاهش درآمدها، گفت که این شرایط باعث شده تا کارگران برای تامین معیشت خود با مشکل روبهرو شوند. او در مورد نسبت درآمد به هزینههای کارگران گفت که در حال حاضر حداقل دستمزد کارگران قراردادی، تقریبا معادل سه میلیون تومان است.
وجود شکاف هفت میلیون تومانی برای تامین حداقلهای زندگی، شرایط زیست شرافتمندانه را برای آنها به شدت سخت کرده است.
اگرچه دستمزد سه میلیونی در حالی عنوان میشود که بسیاری از کارگران روزمزد، حتی این مبلغ را نیز نمیتوانند به دست آورند و گاهی با درآمدی نصف این میزان هر ماه را سپری میکنند. با توجه به شرایط اخیر، بازنگری در میزان حداقل دستمزد، موضوعی فوری تلقی می شود. با این حال دولت ترجیح میدهد تا در این باره سکوت کند.
امام قلی تبار در ادامه با اشاره به شروع سال جدید تحصیلی افزود که اکثریت کارگران کشور توان پرداخت شهریه مدارس را ندارند. این در حالی است که با توجه به وضعیت کرونا، کلاسهای بسیاری از مدارس به صورت مجازی برگزار میشود و خرید گوشی هوشمند و تجهیزات استفاده از کلاسها عملا در توان هیچ کارگری نیست. خصوصا که با افزایش قیمت دلار در روزهای اخیر، قیمت این تجهیزات به شدت افزایش یافته است. به گفته امام قلی تبار، خرید این تجهیزات حدود شش تا هفت میلیون تومان بودجه نیاز دارد.
اصل سیام قانون اساسی جمهوری اسلامی میگوید: «دولت موظف است وسایل آموزش و پروش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم آورد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.»
به عبارت دیگر به توجه به شرایط بحران کرونا، دولت باید امکان خرید این تجهیزات را برای طبقه محروم جامعه فراهم کند. برای مثال، در کشور پیشرفتهای مانند آلمان، دولت بلافاصله پس از اتخاذ تصمیم برگزاری کلاسها به صورت آنلاین، به تمامی دانشآموزان و دانشجویان اعلام کرد که در صورت مشکل مالی، میتوانند از وام بدون بهره خرید تجهیزات لازم برای حضور در کلاس آنلاین بهرهمند شوند.
با توجه به این که تقریبا نیمی از خانوارهای کشور امکان خرید این قبیل وسایل را ندارند، دولت میتوانست با امکان برگزاری کلاسها از تلویزیون یا راهکارهای جایگزین، امکان برقراری تبعیض آموزشی بین اقشار مختلف جامعه را کاهش میداد.
به نظر میرسد تورم و فشار اقتصادی ناشی از تحریمها و سوء مدیریت در حالی به مردم عادی آسیب میزند که سران کشور به دلیل امکانات اقتصادی مناسب، درکی از فقر گسترده در کشور ندارند.
تورم لجام گسیخته در ایران خط فقر یک خانوار ۴ نفری را به ۱۰ میلیون تومان رسانده است. شکاف طبقاتی عمیقترشده و کارگران برای تحصیل فرزندان خود موبایل قسطی هم نمیتوانند بخرند. جامعه ۱۴ میلیونی کارگران با فقر مطلق روبروست.
حمیدرضا امام قلیتبار، بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران ایران میگوید جامعه کارگری با شیوع کرونا، در تامین هزینههای روزانه به بنبست رسیده است. او یادآوری میکند که درآمد ناچیز کارگران کفاف هزینههای مسکن آنها را هم نمیدهد و تحمیل هزینههای تحصیل در دوران آموزش آنلاین، چالش تازهای برای آنها شده است.
امام قلیتبار در مصاحبه با تسنیم میگوید: «پرداختهای توام با اصرار مدارس، همچون شهریه ثبت نام در کنارخرید اجباری لباس فرم و ملزومات و نوشت افزاردانش آموزان آنهم با وجود کرونا از سردرگمی فاحش کارگران حکایت دارد. زیرا این فرآیند تضادی آشکار با اصل سی قانون اساسی دارد که تامین هزینه تحصیل فرزندان خانوادههای ایرانی تا پایان دوره متوسطه را رایگان دانسته است و اگر تهیه گوشی تلفن همراه دانش آموزان را به این ساختار اضافه کنیم به طور محسوسی بی تدبیری کسانی را میبینیم که بدون توجه به وضعیت مالی خانوارها برای والدین نسخه مینویسند.»
او یادآوری میکند که خرید این اقلام به دستکم ۶ الی ۷ میلیون تومان پول نیاز دارد که خانوارهای کارگری حتی به صورت اقساط هم قادر به تهیه آنها نیستند؛ زیرا حقوق دریافتی آنها در هفته اول هر ماه صرفا هزینه اجاره مسکن میشود. امام قلیتبار نسبت به ترک تحصیل فرزندان خانوارهای کارگری هشدار داده و گفته است: «در سایه تبعیض و نبود هیچگونه حمایتی از قشر کارگر و قشرهای آسیبپذیر، اولین اولویت آنها زنده ماندن خواهد بود، نه تحصیل.»
در سال ۱۳۹۰ خط فقر کمی بیش از نیم میلیون تومان بود و در اردییهشت ۹۹ این رقم به ۹ میلیون تومان رسید. این افزایش ۱۸ برابری طی ۹ سال به زمانی بر میگردد که موسم گرانیهای زنجیرهای نبود و پول ملی در مسیر سقوط آزاد قرار نداشت.
هم اینک نرخ رسمی تورم ۴۱درصد عنوان میشود. رقمی مربوط به سال ۹۸؛ سالی که میانگین نرخ تورم جهانی حدود ۲/۴درصد بود.
جامعه ۱۴ میلیونی کارگران با احتساب دامنه ۳ نفری خانوار، نزدیک ۶۰درصد جمعیت ایران را تشکیل میدهد. در مقایسه خط فقر با پایه دستمزد ۲میلیون و ۶۰۰هزار تومانی کارگران، میتوان به فقر مطلق این جمعیت پی برد. هزینه زندگی در شهرهای بزرگ ۹ میلیون و در شهرهای کوچک هفت میلیون و ۶۰۰هزار تومان است. این برآورد البته به زمانی تعلق دارد که شیب صعود قیمتها ملایمتر بود.
پیش از این نیز، یک عضو هیات مدیره کانون عالی شورای کار گفته بود که جامعه کارگری ایران برای خرید پنیر و کره و تخممرغ هم با مشکل روبروست، چه برسد به گوشت و مرغ و ماهی. علی اصلانی افزوده بود که دخل و خرج کارگران جور نیست و حقوق کنونی کارگران تنها کفاف ده روز زندگی آنها را میدهد.
اواسط شهریور که بانک مرکزی متوسط قیمت یک متر مربع واحد مسکونی در تهران را ۲۳ میلیون تومان اعلام کرد، یک عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در توییتی نوشت: «اگر یک کارگر در طول سال همه حقوقش را پسانداز کند و هوا بخورد، میتواند سالی یک متر خانه بخرد.»
خبرگزاری هرانا – ۴۵ تن از زندانیان سنی مذهب در سالن ۱۱ بند ۴ زندان رجایی شهر کرج به بیماری کرونا مبتلا شدهاند. از میان این افراد ۶ تن به سلولهای انفرادی بند امن این زندان منتقل شدهاند. یک زندانی نیز در بند ۱۲ این زندان به کرونا مبتلا شده و طی هفته گذشته به بند امن منتقل شده است. به این ترتیب زندانیان سیاسی محبوس در این زندان و ۷۵ زندانی محبوس در سالن ۱۲ در خطر ابتلا به ویروس کرونا قرار دارند. هرانا پیشتر در گزارشی نسبت به احتمال شیوع کرونا در میان زندانیان محبوس در زندان زندان رجایی شهر کرج هشدار داده بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۴۵ تن از زندانیان سنی مذهب در سالن ۱۱ بند ۴ زندان رجایی شهر کرج به بیماری کرونا مبتلا شدهاند.
پزشک بهداری زندان ابتلای تمامی زندانیان محبوس در این سالن را تایید کرده است اما از میان این افراد تنها ۶ تن از زندانیان که وضعیت وخیم تری داشتند به سلولهای انفرادی بند امن زندان رجایی شهر کرج منتقل شدهاند. به این ترتیب ۲۳ زندانی سیاسی محبوس در این زندان و ۷۵ زندانی محبوس در سالن ۱۲ که در محیطی مشترک به سر می برند در خطر ابتلا به ویروس کرونا قرار دارند.
از سوی دیگر گفته میشود یک زندانی در بند ۱۲ این زندان که “وکیل بند” است، نیز به کرونا مبتلا شده و طی هفته گذشته به بند امن این زندان منتقل شده است.
در این زندان شماری از زندانیان سیاسی دیگر از جمله، آرش صادقی مبتلا به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندروسارکوما و افشین بایمانی و ابوالقاسم فولادوند مبتلا به بیماری قلبی مدت محکومیت خود را سپری میکنند؛ همین امر جان آنان را در صورت ابتلا به بیماری کرونا بیش از دیگران در معرض خطر قرار خواهد داد.
یک منبع مطلع از شرایط این زندانیان در این خصوص به هرانا گفت: “زندانیان سیاسی در زندان رجایی شهر از تاریخ ۲ اسفندماه ۹۸ تا خردادماه امسال به دلیل کرونا امکان ملاقات نداشتند. زندانیان سیاسی محبوس در سالن ۱۰ بند ۴ کماکان برای حفاظت از خانوادهها حاضر به ملاقات نیستند. اما متاسفانه پس از خردادماه ملاقاتها برقرار شد و احتمالا این ویروس از طریق ملاقات شرعی برخی زندانیان به سالن ۱۱ وارد شده است. به علاوه اینکه بعضی از زندانیان حاضر به رعایت پروتکل های بهداشتی نیستند و مسئولین زندان هم سخت گیری و نظارتی بر این مسئله ندارند!”
سازمان عفو بینالملل چندی پیش اعلام کرد نسخههایی از چهار نامه را رویت کرده که از طرف مقامات سازمان زندانها که زیر نظر قوۀ قضانیه فعالیت میکند، به وزارت بهداشت نوشته شده و زنگ خطر را درباره کمبود شدید تجهیزات حفاظتی شخصی، مواد ضدعفونی کننده و تجهیزات و لوازم پزشکی کلیدی به صدا درآورده است. وزارت بهداشت این درخواستها را بیپاسخ گذاشته و زندانهای ایران همچنان در مقابل شیوع بیماریهای واگیردار به شکلی فاجعهباری فاقد تجهیزات الزامی است.
این درحالی است که اصغر جهانگیر رئیس سازمان زندانها، فروردین امسال در خصوص حفظ سلامت زندانیان مدعی شد که “ایران باید به عنوان مبتکر حمایت از حقوق زندانیان در دنیا شناخته شود”.
دیدبان حقوق بشر به نقل از خانوادههای نسرین ستوده و صبا کرد افشاری نوشت که مقامهای جمهوری اسلامی پیش از بهبود آنها، این دو زندانی سیاسی را از بیمارستان به زندان بازگرداندهاند.
رضا خندان، همسر نسرین ستوده، مدافع حقوق بشر و وکیل که از دستکم شش هفته پیش دست به اعتصاب غذا زده، هفته گذشته اعلام کرد خانم ستوده که در سیسییو بستری بود، «در بدترین شرایط جسمی بدون هرگونه اقدام درمانی به زندان برگردانده شد».
نسرین ستوده که وکالت بسیاری از فعالان سیاسی، زنان و دانشجویان را بر عهده داشته است، بابت اتهاماتی نظیر «اقدام علیه امنیت ملی»، «تشویش اذهان عمومی» و اهانت به مقامات حکومت ایران در مجموع به ۳۳ سال زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است که بر اساس قانون مجازات اسلامی ۱۲ سال از این حکم اجرا میشود.
در بیانیه دیدبان حقوق بشر آمده است که مقامهای جمهوری اسلامی نه تنها ستوده و کرد افشاری را «ناعادلانه» زندانی کردهاند، بلکه آنها را از دسترسی به مراقبتهای حیاتی بهداشتی محروم کرده و «ظلم مضاعفی» بر آنها روا میدارند.
صبا کردافشاری که از فعالان کمپین «چهارشنبههای سفید» بود، خرداد ۹۸ در تهران بازداشت و پس از چند روز به زندان قرچک ورامین منتقل شد.
شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست قاضی ایمان افشاری، در حکم اولیه خود صبا کرد افشاری را به اتهام «تشویق به فساد و فحشا» به ۱۵ سال حبس، به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» به هفتونیم سال حبس و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یکونیم سال حبس محکوم کرد.
مطابق «قانون مجازات اسلامی»، از این ۲۴ سال بیشترین حکم که ۱۵ سال حبس است قابل اجرا بود.
وزارت امور خارجه آمریکا چند روز پیش اعلام کرد که تحریم های سازمان ملل متحد که پیشتر علیه ایران اعمال شده بودند، دوباره در حال بازگشت هستند؛ اما این مرتبه ایران نه، بلکه نزدیک ترین متحدان آمریکا این ادعا را رد کردند. بریتانیا، آلمان و فرانسه که سال ها در تلاش ها برای مهار برنامه هسته ای ایران با ایالات متحده مشارکت داشتند، بیانیه مشترکی صادر کردند مبنی بر اینکه اعلان ایالات متحده «فاقد ماهیت قانونی و حقوقی» است. این سه کشور اروپایی همراه با روسیه و چین همچنان به رعایت و نظارت بر توافق ۲۰۱۵ که فعالیت هسته ای ایران را محدود می کند، ادامه خواهند داد. ایالات متحده در مطرح کردن این ادعا که توافق مرده است و تحریم ها برگشته اند، تنهاست.
یک دهه پیش ایران از سوی سازمان ملل متحد طرد شده و هدف تحریم های گسترده شورای امنیت قرار گرفته بود. امسال، همزمان با آغاز جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد، این ایالات متحده است که به لطف دیپلماسی شکست خورده دولت دونالد ترامپ، در انزوای فوق العاده و بی سابقه قرار گرفته است.
وزارت امور خارجه آمریکا چند روز پیش اعلام کرد که تحریم های سازمان ملل متحد که پیشتر علیه ایران اعمال شده بودند، دوباره در حال بازگشت هستند؛ اما این مرتبه ایران نه، بلکه نزدیک ترین متحدان آمریکا این ادعا را رد کردند. بریتانیا، آلمان و فرانسه که سال ها در تلاش ها برای مهار برنامه هسته ای ایران با ایالات متحده مشارکت داشتند، بیانیه مشترکی صادر کردند مبنی بر اینکه اعلان ایالات متحده «فاقد ماهیت قانونی و حقوقی» است. این سه کشور اروپایی همراه با روسیه و چین همچنان به رعایت و نظارت بر توافق 2015 که فعالیت هسته ای ایران را محدود می کند، ادامه خواهند داد. ایالات متحده در مطرح کردن این ادعا که توافق مرده است و تحریم ها برگشته اند، تنهاست.
دولت ترامپ سعی دارد با تهدید به تحریم بانک ها و شرکت هایی که معاملات تسلیحاتی با ایران را تسهیل یا از تولید هسته ای و موشکی آن حمایت می کنند، باقی جهان را به پذیرفتن و عمل کردن مطابق نسخه خودش از واقعیت وادار کند. ادامه وابستگی نظام مالی بین المللی به دلار ایالات متحده این سیاست گذاری را موثر کرده، اما با خطر تضعیف بیشتر حمایت بین المللی از دلار به عنوان ارز ذخایر خارجی همراه است.
با این حال، نتیجه نهایی این شده که دولت ترامپ آن اتحاد بین المللی را که می توانست ایران را به محدود سازی فعالیت های هسته ای وادار کند و مانع از تولید احتمالی بمب اتم توسط آن شود، نابود کرده است. کارزار «اعمال فشار حداکثری» که رئیس جمهوری ترامپ آغاز کرد نه در وادار کردن ایران به قائل شدن امتیازات بیشتر موفق بود و نه به پیش بینی او مبنی بر تغییر نظام در ایران تحقق بخشید. در همین حال، ایران فعالیت های هسته ای خود را افزایش داده و اکنون در 5 برابر سطح 2 سال پیش اورانیوم غنی شده دارد.
دولت ترامپ ادعا کرد حق اعمال مجدد تحریم های سازمان ملل را به طور یکجانبه و مطابق مفاد توافق هسته ای که امکان چنین اقدامی را برای هر یک از امضا کنندگان فراهم آورده، دارد. اما متحدان آمریکا و همچنین دیگر اعضای شورای امنیت اینطور نتیجه گرفتند که ایالات متحده هنگام خروج از توافق هسته ای ایران، چنین حقی را از خودش سلب کرد. مناقشات خیلی فراتر از مسائل و توضیحات فنی است: اروپایی ها می خواهند آنچه را که از توافق باقی مانده حفظ کنند چرا که این امر به بازرسان سازمان ملل اجازه می دهد فعالیت هسته ای ایران را کنترل و گزارش کنند. در مقابل، دولت ترامپ هیچ مسیری غیر از تشدید فزاینده درگیری هایی که می تواند به جنگ، یک زرادخانه هسته ای ایرانی، یا هر دو منجر شود، برنمی گزیند.
ایران و متحدان ایالات متحده همه منتظر نتیجه انتخابات ماه نوامبر هستند و امید دارند که ترامپ در برابر جو بایدن، نامزد دموکرات که گفته ایالات متحده را به توافق هسته ای باز می گرداند و برای بهبود مفاد آن از طریق مذاکرات جدید تلاش خواهد کرد، شکست بخورد. وعده اول بایدن مشخص است، اما وعده دوم او تلاشی طولانی مدت می خواهد: حتی اگر آیت الله علی خامنه ای، رهبر معظم ایران، اجازه چانه زنی بیشتر با واشنگتن را به تهران بدهد، ایران در برابر هر گونه امتیازدهی در آینده مقاومت خواهد کرد. اما به هر حال، بایدن دست کم می تواند شکاف موجود بین ایالات متحده و نزدیک ترین متحدان آن را از بین ببرد و برخی از نابخردانه ترین و دیپلماسی ها در تاریخ ایالات متحده که به شکست خودش منجر شده را معکوس کند.
معاون وزیر بهداشت میگوید حقوق کادر بهداشتی بیمارستانها در چهار ماه گذشته پرداخت نشده است
ایرج حریرچی، معاون وزارت بهداشت ایران گفت که پرسنل بهداشتی شاغل در بیمارستانها که هماکنون در خط مقدم مقابله با کرونا هستند در چهار ماه گذشته حقوقی دریافت نکردهاند.
حریرچی گفت که این افراد مشتمل بر ماماها و کارکنان بهداشت محیط با وجود اینکه سختترین بخش مراقبت از بیماران مبتلا به کرونا از جمله لولهگذاری تنفسی، نمونهگیری و… را انجام میدهند، حقوقشان ماهیانه یکمیلیون و ۸۰۰ هزار تومان است که همین حقوق حداقلی و پایینتر از حداقل دستمزد مصوب را هم در ماههای گذشته دریافت نکردهاند.
معاون وزیر بهداشت میگوید این میزان حقوقی است که به افرادی با تحصیلات لیسانس مامایی و بهداشت محیط تعلق میگیرد. علاوه بر این افراد، بهورزان شاغل در بیمارستانها که کارهای عمومی بیماران را انجام میدهند وضعیتی بهمراتب بدتر دارند.
حقوق یکمیلیون و ۸۰۰ هزارتومانی معوقشده پرسنل بهداشتی در حالی است که قیمت دلار در بازار ایران از مرز ۲۸ هزار تومان گذشته است. هماکنون این افراد با حقوقی کمتر از ۵۰ دلار در ماه به کار گرفته میشوند که از پایینترین دستمزدهای جهانی برای نیروی کار شاغل در بخش مقابله با کرونا است.
مقامهای بهداشتی جمهوری اسلامی در سالهای گذشته بخش زیادی از کادر درمان و بهداشت کشور را از حالت استخدام دولتی به برونسپاری نیروی کار تغییر دادهاند.
در طرح برونسپاری نیروی کار، یک یا چند شرکت واسطه، طرف قرارداد مراکز بهداشتی و بیمارستانی هستند و نیروی متخصص با قراردادهای موقت و دستمزد پایین و غالبا بدون دریافت مزایا ناچارند از طریق این شرکتها مشغول به کار شوند.
پرستاران هم در وضعیت بحرانی هستند
به جز پرسنل بهداشتی و بهورزان، پرستاران شاغل در بخش کرونا نیز با مشکلات جدی در تامین معاش و فرسودگی ناشی از فشار بالای کاری قرار دارند. پیش از آنکه کرونا در ایران فراگیر شود، قرار بود وزارت بهداشت با برگزاری یک آزمون استخدامی، چهار هزار پرستار جدید را به کادر درمان کشور اضافه کند.
بحران کرونا، کمبود شدید کادر پرستاری در کشور را عیان کرد. وزارت بهداشت بلافاصله دستبهکار شد و از پرستاران غیرشاغل خواست تا به کمک کادر درمان کشور بیایند.
سعید نمکی، وزیر بهداشت نیز در چندین نوبت، وعده داد که پرستارانی که داوطلبانه برای مقابله با بیماری کرونا دستبهکار شدهاند در اولویت استخدام قرار میگیرند.
در فروردینماه نیز محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار ایران گفت که وزیر بهداشت به حسن روحانی نامهای نوشته و از او خواسته اجازه جذب سههزار پرستار بدون برگزاری آزمون استخدامی صادر شود.
اما بهرغم وعدههای وزارت بهداشت، پرستاران داوطلب بهجای طی مراحل استخدامی با «قرارداد موقت حجمی ۸۹ روزه» مواجه هستند.
قراردادهای موقت حجمی به معنی خرید خدمات به شکل برونسپاری بدون ایجاد تعهد بهکارگیری برای دولت است. ۸۹ روزه بودن آن نیز برای دور زدن قانون خرید خدمات دولتی است چراکه خرید خدمت اگر ۹۰ روز استمرار داشته باشد به معنای بهکارگیری است و فرد میتواند مدعی شود که سازمان یا نهاد دولتی او را مستمراً به کار گرفته ولی از قبول «تعهد دریافت خدمات غیرموقت» یا همان استخدام فرد، سرباز زده است.
در متن قرارداد دانشگاههای علوم پزشکی وابسته به وزارت بهداشت برای پرستاران داوطلب بهصراحت ذکر شده است که این قرارداد حجمی «هیچگونه تعهد استخدامی» برای آنها ایجاد نمیکند.
در اردیبهشت ماه که موج نخست کرونا در ایران پشت سر گذاشته شده بود، دبیرکل خانه پرستار در واکنش به این قراردادها گفت که معنای آن استثمار نیروی کار پرستاری از سوی دولت است: «نیروی شرکتی یعنی استثمار که پرستار نتواند نفس بکشد و شرکت هرموقع از هر شخصی به هر دلیلی خوشش نیامد عذرش را بخواهد…این قرارداد یعنی به یک پرستار هیچ مزایایی تعلق نمیگیرد. بیمه و امنیت شغلی هم نداشته و برای شرکت هیچ تعهد و مالیاتی هم به همراه ندارد و این حالت خوبی نیست و متاسفانه وزارت بهداشت سیاست مناسبی در خصوص پرستارها اتخاذ نکرده است.»
نسرین ستوده، وکیل دادگستری زندانی و فعال حقوق بشر
رضا خندان، همسر نسرین ستوده، و محمد مقیمی، وکیل این فعال حقوق بشر زندانی در گفتگو با صدای آمریکا بابت انتقال خانم ستوده از بیمارستان به زندان ابراز نگرانی کرده و تاکید کردند که جان او در خطر است.
رضا خندان، همسر نسرین ستوده، وکیل دادگستری و مدافع حقوق بشر زندانی در ایران به صدای آمریکا گفت که همسرش پنج روز در بیمارستان بستری بوده اما روز چهارشنبه ۲ مهر «بدون انجام رسیدگی خاص درمانی در شرایطی که ۵ روز دیگر نیز به اعتصاب غذای او اضافه شده است» به زندان برگردانده شده است.
به گفته آقای خندان این اقدام «دقیقا در معرض خطر جانی قرار دادن» او بود چرا که زندان «هیچ امکانی برای مراقبت از چنین کسی را ندارد که در یک وضعیت جسمی فوق العاده خطرناکی قرار دارد.»
او همچنین برخورد ماموران امنیتی را «زشت و ناشایست» توصیف میکند تا جایی که میگوید: «در بیمارستان جهنمی برای ما درست کرده بودند؛ همهاش درگیری، توهین و تهدید. ارتباط ما را با همسرم قطع کرده بودند و فقط در موارد نادری برای لحظاتی ما توانسته بودیم در راهرو او را ببینیم و گاهی وقتها همین دیدار باعث شده بود که تنش ایجاد شود.»
از سوی دیگرمحمد مقیمی یکی از وکلای مدافع نسرین ستوده وکیل دادگستری نیز به صدای آمریکا گفت: «به طور کلی از ابتدا فرایند بازداشت و محاکمه خانم ستوده غیر قانونی بوده است. در حال حاضر هم با توجه به سن خانم ستوده و دوران حبس و در نهایت به دلیل اینکه بیش از ۴۰ روز در اعتصاب غذا بوده و از نظر جسمی و قلبی مشکل پیدا کرده، احتمال میدهیم مشکلات جدی جسمی پیدا کرده باشد،. حتی ممکن است سکته کرده باشد. چون تحت تدابیر شدید امنیتی اجازه نمیدهند پرونده پزشکی او را خانواده و یا پزشک معتمد خانواده ببیند. بنابراین جان او در خطر است.»
وکیل مدافع خانم ستوده میگوید جمهوری اسلامی حتی اگر به قوانین موضوعه خود که میگوید محکوم تا زمانی که بیماریاش درمان نشود باید آزاد شود، تمکین کند باید نسرین ستوده را آزاد کند.
به گزارش صدای آمریکا، این مدافع حقوق بشر و وکیل زندانی پس از آن که طی هفتهها و ماههای گذشته کلیه مکاتبات او با مسئولان زندان، سازمان زندانها، و همچنین مسئولان قوه قضائیه در رابطه با حق و حقوق زندانیان، شرایط زیست زندانیان داخل زندان، ملاقاتهای حضوری، مرخصی زندانیان، و صدور احکام زندان طولانیمدت برای زندانیان سیاسی، بیجواب مانده بود، از روز سه شنبه ۲۱ مرداد در زندان اعتصاب غذا کرده است. این اولین بار نیست که خانم ستوده اعتصاب غذا میکند. او روز دوشنبه ۲۶ اسفند از جمله زندانیان سیاسی بود که با انتشار بیانیهای در واکنش به جلوگیری از آزادی زندانیان سیاسی در شرایط شیوع ویروس کرونا دست به اعتصاب غذا زده بود.
واکنش آمریکا: نسرین ستوده را آزاد کنید
در روزی که خانم ستوده را از بیمارستان به زندان منتقل کردند سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت نسرین ستوده، وکیل زندانی در ایران، حبس ناعادلانه او توسط رژیم حاکم بر ایران را «وحشیانه» خواند و آن را محکوم کرد.
مورگان اورتگاس روز چهارشنبه ۲ مهر در توئیتر نوشت: «ایالات متحده از بابت سلامتی نسرین ستوده، که به تازگی در زندان بستری شده، عمیقا نگران است.»
مورگان اورتگاس: ما در کنار نسرین ستوده میایستیم و استفاده وحشیانه رژیم از مجازات حبس ناعادلانه را محکوم میکنیم
سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت نسرین ستوده، وکیل زندانی در ایران، حبس ناعادلانه او توسط رژیم حاکم بر ایران را «وحشیانه» خواند و آن را محکوم کرد.
پیش از این رابرت منندز عضو ارشد دموکرات آمریکا روز ۲۰ شهریور در توئیتر خود اعلام کرده بود که نسرین ستوده، مدافع حقوق بشر ایرانی، هرگز نباید از ابتدا زندانی میشد. وی در ادامه پیام خود در توئیتر نوشته بود، ایران باید فورا و بدون قید و شرط نسرین ستوده را آزاد کند و به اعتصاب غذای او پیش از آن که حال او وخیمتر شود پایان دهد.
سناتور منندز: جمهوری اسلامی باید فورا و بدون قید و شرط نسرین ستوده را آزاد کند
رابرت منندز عضو سنای آمریکا روز پنجشنبه ۲۰ شهریور گفت نسرین ستوده، مدافع حقوق بشر ایرانی، هرگز نباید از ابتدا زندانی میشد.
پیشتر دفتر امور زنان وزارت خارجه آمریکا نیز با اعلام حمایت و ابراز نگرانی عمیق از سلامتی نسرین ستوده از رژیم ایران خواسته است تا این وکیل حقوق بشر زندانی و همه زندانیان سیاسی که به ناحق بازداشت شدهاند را آزاد کند.
اعتراض بینالمللی به زندانی بودن نسرین ستوده
وزیر خارجه فرانسه نیز روز گذشته نسبت به وضعیت سلامت نسرین ستوده، وکیل حقوق بشری زندانی در ایران، ابراز نگرانی کرد.
ژان ایو لودریان، وزیر خارجه فرانسه روز یکم مهر به نمایندگان پارلمان فرانسه گفت که دولت این کشور نسبت به وضعیت سلامت خانم ستوده، که در پی وخامت حالش پس از اعتصاب غذا در بیمارستان بستری شده، به شدت نگران است.
ابراز نگرانی فرانسه نسبت به وضعیت نسرین ستوده؛ همسر این وکیل زندانی از وخامت حال او خبر داد
وزیر خارجه فرانسه روز سهشنبه نسبت به وضعیت سلامت نسرین ستوده، وکیل حقوق بشری زندانی در ایران، ابراز نگرانی کرد.
همچنین نخست وزیر کانادا حبس نسرین ستوده، وکیل حقوق بشر و مدافع حقوق زنان ایرانی را به شدت محکوم کرد.
نخست وزیر کانادا حبس نسرین ستوده و نحوه رفتار با او را به شدت محکوم کرد
نخست وزیر کانادا شامگاه شنبه ۲۹ شهریور حبس نسرین ستوده، وکیل حقوق بشر و مدافع حقوق زنان ایرانی را به شدت محکوم کرد.
از سوی دیگر همزمان با پنجمین هفته اعتصاب غذای نسرین ستوده در زندان اوین، تعدادی از هنرمندان و نویسندگان بینالمللی با انتشار یک فراخوان عمومی، خواستار آزادی این وکیل حقوق بشر ایرانی شده بودند.
اولیویا کلمن، شهره آغداشلو، جیکی سیمونز، شیرین نشاط، جولیا استیونسون، نازنین بنیادی، نینا انصاری، آذر نفیسی، سیمون ریکس، و ماز جبرانی از جمله هنرمندان و نویسندگانی هستند که با انتشار تصویر خود با هشتگ «نسرین را آزاد کنید» (FreeNasrin)، از نسرین ستوده و سایر زندانیان سیاسی در ایران حمایت کردند.
حمایت تعدادی از اهالی فرهنگ و هنر از کارزار اینترنتی آزادی نسرین ستوده
همزمان با پنجمین هفته اعتصاب غذای نسرین ستوده در زندان اوین، تعدادی از هنرمندان و نویسندگان بینالمللی با انتشار یک فراخوان عمومی، خواستار آزادی این وکیل حقوق بشر ایرانی شدند.
نازنین بنیادی یکی از هنرمندان حاضر در این فراخوان به صدای آمریکا گفته بود :« نسرین ستوده فقط به جرم انجام وظیفه خود به ۳۸ سال زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شد. این یکی از سختترین احکامی است که در سالهای اخیر علیه یک مدافع حقوق بشر در ایران ثبت شده است.»
امروز روز جهانی بدون خودرو است؛ خودروهایی که با آلایندههای ازنی تابستان امسال هوای تهران را برای ۳۰ روز در شرایط «ناسالم برای گروههای حساس» و ۲ روز در شرایط «ناسالم» قرار دادند.
خبرآنلاین، نیو صدر: خلاف آنچه رنگ آبی آسمان نشان داد، تابستان امسال هوای تهران از زمستان هم آلودهتر بود و آلایندهای به اسم «ازن» هوای شهر را از هر سه روز، یک روز آلوده کرد.
اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوا نشان میدهند که تابستان امسال ازن، هوای تهران را برای ۳۰ روز در شرایط «ناسالم برای گروههای حساس» و ۲ روز در شرایط «ناسالم» قرار داد. این یعنی تعداد روزهای آلوده تابستان امسال، سه روز بیشتر از زمستان ۹۸ بود.
افزایش روزهای آلوده در تابستان؛ شیب نمودار صعودی است
از سویی مقایسه آمار نیمه اول امسال با سالهای قبلی نشان میدهد که تعداد روزهای آلوده به ازن افزایش چشمگیری داشته است، البته به گفته مسئولان دلیل این موضوع تغییر روش محاسبه شاخصهای اندازهگیری است.
حسینرضا شهیدزاده، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، در این رابطه به خبرآنلاین میگوید: ««قبلا هم آلاینده ازن در هوای تهران اندازه گیری میشد، اما اعداد بالا نبود. البته در مقایسه با دیگر شهرهای مشابه تهران، کارشناسان آلودگی هوا نیاز توجه بیشتر به این آلاینده را گوشزد میکردند، اما حالا با تغییر معیارها و شیوه اندازهگیری اعداد بالا رفتهاند.» اگر تعداد روزهای ناسالم برای گروههای حساس را با روش قبل برای سال جدید محاسبه کنیم، به تعداد ۲۱ روز در شش ماهه اول سال خواهیم رسید که نسبت به پارسال کمتر است. لذا تغییر روش باعث شده که به نظر بیاید امسال آلوده تر بوده است.»
در واقع امسال روش محاسبه شاخص کیفیت هوا ارتقا پیدا کرده است و استانداردهای مشابه با ایالات متحده آمریکا در نظر گرفته شده است که سختگیرانهتر از قبل هستند و به همین دلیل شاید هوای سالم با معیارهای قبلی، با معیار جدید آلوده در نظر گرفته شود اما این تنها دلیل شیب صعودی آلودگیهای ازن، مربوط به تغییر معیارهای اندازهگیری نیست، چراکه حتی با معیارهای قبلی هم تعداد روزهای آلوده تابستان ۹۹ از سال پیش بیشتر است.
تابستان ۱۳۹۹
(معیارهای جدید)
تابستان ۱۳۹۸
(معیارهای جدید)
تابستان ۱۳۹۹
(معیارهای قبلی)
تابستان ۱۳۹۸
(معیارهای قبلی)
۰
۱
۱
۰
روزهای پاک
۶۱
۶۲
۷۳
۷۵
روزهای قابل قبول
۳۰
۲۴
۱۹
۱۳
روزهای ناسالم برای گروههای حساس
۲
۶
۰
۱
روزهای ناسالم
مسعود تجریشی، معاون محیطزیست انسانی سازمان حفاظت از محیطزیست در این رابطه به خبرآنلاین میگوید: «علت این افزایش آمار این است که هم استانداردها سختتر شده و هم وضعیت بدتر شده است، تا سه سال پیش سنسورهای گازی دستگاههای پایش آلودگی هوا کالیبره نبودند، این را ما اوایل سال ۹۷ فهمیدیم، چراکه متوجه شدیم در بیشتر ایستگاهها ازن در زمستان بیشتر از تابستان است که منطقی نیست. همان سال با کمک یکی از دانشگاههای کشور این سیستمها را بهبود دادیم و در واقع آمار ما از سال ۹۷ به بعد دقیقتر شده است.»
«مسئولان از آلودگی ازن اطلاع دارند، اما شاید نمیخواهند این قضیه خیلی پررنگ شود»
با وجود آمارها، برخلاف آنچه در زمستانها رخ میدهد، به نظر میرسد که این افزایش آلودگی ازن مورد توجه زیادی قرار نگرفته است، این در حالی است که این آلاینده هم مانند ذرات معلق در هوا پیامدهای مرگباری برای سلامت شهروندان به همراه دارد، همچنین براساس مطالعهای که در BMJ منتشر شده است، سالانه ۶هزار نفر در ۴۰۰ شهر در ۲۰ کشور بخاطر این آلاینده ان خود را از دست میدهند.
بهزاد اشجعی کارشناس محیط زیست و دبیر کمیته فنی صدور مجوزهای خودرویی سازمان حفاظت محیط زیست، در این رابطه به خبرآنلاین میگوید: «آلاینده زمستان را مردم میبییند، متوجه این میشوند که دیدشان کم شده است، سختتر نفس میکشند و … اما ازن دیده نمی شود و رنگی ندارد، برای همین دلیل شاید مردم آن را احساس نکنند.»
اما انگار این اتفاق تنها به شهروندان محدود نیست، چراکه در سه ماه گذشته برخلاف تابستان نه جلسه کارگروه ملی آلودگی هوا تشکیل شد، نه محدودیتهای ترافیکی ایجاد شد و … این در حالی است که در نیمه دوم سال هنگام آلودگی هوا استانداری بارها جلسه تشکیل میدهد.
اشجعی در این باره توضیح میدهد: «قطعا مسئولین از آلودگی ازن اطلاع دارند، اما شاید نمی خواهند این قضیه خیلی پررنگ شود. چون برای همان ذرات معلق در هوا هم کاری نشده است، ازن هم قوز بالا قوز میشود. باید آگاهی سازی شود، مردم باید بدانند که در تابستان هم از آلودگی هوا رهایی نداریم، شاید حسش نمیکنیم اما اثرات قبلی را دارد.»
البته به نظر میرسد که راهکار کاهش آلاینده ازن با راهکار آلودگی زمستانی هوا چندان فرقی ندارد، چراکه منشاء اصلی هر دو آنها خودروها هستند، خودروهایی که به گفته کارشناسان هم کمیت و هم کیفیت آنها اصلیترین دلیل آلودگیهوای تهران است.
در حال حاضر بیش از سه میلیون خودرو سواری در شهر تهران وجود دارد و در میان آنها بیش از ۱۰۰ هزار دستگاه خودروی فرسوده سواری در تهران با سن بیش از ۱۸ سال وجود دارد، سهم این خودروهای سواری در انتشار آلایندههای ناشی از منابع متحرک در تهران، بیش از ۴۵ درصد است. این خودروهای سواری هر روز ۱۵۸۶ تن آلایندههای بیماریزا وارد ریه شهروندان تهرانی میکنند.
ازن در بین فهرست آلایندههایی که مستقیم توسط خودروها تولید میشوند نیست، اما آلایندههای ناشی از سوختهای نسوخته و نیتراتهای اکسیژن از که از خودروها تولید میشوند وقتی در کنار نور خورشید قرار میگیرند، گاز ازن را تولید میکنند.
معاون سازمان محیطزیست در این باره میگوید: «اروپایی ها هم مشکل ازن دارند اما مشکل آنها صرفا مربوط به خودروهای دیزلی است، مسئله ما به غیراستاندارد بودن خودروها و تردد زیاد مرتبط است. هر سال هم ناوگان قدیمیتر و در نتیجه آلاینده ازن بیشتر میشود.»
VOCها یا سوختهای نسوخته که در تابستانها به ازن تبدیل میشوند، در باک خودروها یا پمپبنزینها تولید میشوند. برای عدم انتشار این گازها سالهاست که کارشناسان خواستار اجرایی شدن طرح کهاب یا طرح کاهش، هدایت، انتقال و بازیافت بخار بنزین هستند. هدف این طرح که بیش از ۱۰ سال از ایجاد آن گذشته است، جمعآوری بخارات بنزین قبل از تبدیل آن به ازن است. با اجرای این طرح بخارات بنزین به مخزن سوخت برمی گردد و یکی از آلایندههایی که به ازن تبدیل میشود دیگر در هوا منتشر نمیشود، اما به گفته مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای ایران طبق آن چه که در جلسهای ۱۰ ماه پیش اعلام شده اس از ۳۰۰ پمپ بنزین تنها در ۱۳ مورد این طرح اجرا شده است.
تجریشی در این باره میگوید: «ما تمام تلاشمان را میکنیم که طرح کهاب اجرا شود، اینها مسائل قابل اجرایی هستند. طرح کهاب که سالها پیش ایجاد شد، سلسلهای است که از پالایشگاه تا مصرف کننده شروع میشود، قبلا وزارت نفت به دلایل مختلف این طرح را اجرایی نمیکرد، اما حالا کهاب در ایستگاه های تخلیه پمپ بنزین تا حدی انجام میشود. مشکل برای جایی است که بنزین وارد ماشین میشود، وزارت نفت میگوید برای هدایت بخارات بنزین در این بخش باید سرمایهگذاری زیادی انجام بدهند، به همین دلیل گفتند بعد سال ۱۴۰۱ کهاب در پمپ بنزینها انجام شود، اما دولت مخالفت کرد و قرار شد تا ۱۴۰۰ هیچ پمپ بنزینی نباشد که بدون رعایت ملزومات طرح کهاب تاسیس شود.»
خودروهای دیزلی، اصلیترین دلیل آلودگی هوای تهران، دیگر منشاء انتشار ازن هستند، این خودروها نیتراتهای اکسیژن یا ناکس تولید میکنند که بعد به ازن تبدیل میشوند، براساس اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوا میزان انتشار این نوع گازها هم در هوای تهران زیاد شده است.
شهیدزاده در این باره میگوید: «براساس اندازهگیریهای ما در برخی روزها که هوای شهر آلوده شده است، میزان انتشار این گاز بالا رفته است، ما بارها و بارها راهکارها را گفتهایم، اما با مشکلات اقتصادی اینها نمیشوند. اولین قدم نوسازی خودروهای فرسوده دیزلی مثل کامیونهاست که انجام نشده است، اتوبوسهای شهری و غیرشهری باید فیلتردار شوند اما این اتفاق رخ نداده است و مطمئنم تعداد خودروهای فیلتردار نسبت به کل بسیار ناچیز است. باید تهران را از خودروهای فرسوده حالی کنیم، اما مگر ارزی وجود دارد؟ ما ما نمیتوانیم خودروهای فرسوده را حفظ کنیم بعد بگوییم چرا هوا آلوده است. تا وقتی که هیچ اقدامی نکنیم، مطمئن باشید سال بعدی هم نباید انتظار کاهش آلودگی ازن را داشته باشیم.»
«نسبت به پارسال هیچ کاری نکردیم»
اگرچه طرحها و قوانین مختلفی برای کاهش آلودگی هوا در سالهای گذشته تصویب شده است، اما به نظر میرسد بیشتر این قوانین به دلایل مختلف اصلا اجرا نشدند و حتی برخی از آنها پس از تصویب به دلایل مختلف لغو شدند.
تجریشی در این باره میگوید: «ما برای قانون در کشور خیلی وقت میگذارم، بعد که قانون تصویب میشود، هنوز جوهر آن خشک نشده میگویند نمیتوانند آن را اجرا کنند، همه میخواهند با کمترین کار بیشترین هزینه را مردم بگیرند، در دولت هر وزارت خانهای در مقابل آلودگیهوا مسئولیت خاص خودش را دارد و اگر نشوند سیستم حقوقی عامه به اسم قوه قضاییه باید حق مردم را بگیرند. به اصطلاح سیاستمداران ما روی ریل نیستم، هرچه بگوییم میگویند تحریم هستیم و پول ندارند و زمان میخواهند، در حالی که یک قانون از مدتها قبل در مجلس قرار میگیرد و مسئولان باید آماده اجرای آن پس از تصویب باشند.
برای مثال چندی پیش دیوان عالی اداری آییننامه ۸ قانون هوای پاک، مالکان وسایل نقلیه موتوری اعم از سبک، نیمهسنگین، سنگین و موتورسیکلت را مکلف کرده است که وسایل نقلیه خود را پس از رسیدن به «سن فرسودگی» از رده خارج کنند را به دلیل شکایت فردی که بر اساس این آییننامه باید خودروی تویوتا لندکروز ۲۰ ساله خود را اسقاط میکرد، لغو کرد. این در حالی است که حدود ۷۰ درصد وانتها، کامیونها و اتوبوسها دچار فرسودگی هستند.
خدا میداند زمستان چه میشود
بیش از یک سال پیش هم اتفاقی مشابه در رابطه با موتورهای رخ داد و ماده ۱۱ و ۱۲ آئیننامه فنی ماده دو لایحه هوای پاک درباره اسقاط آنها با درخواست وزارت صنعت، معدن و تجارت یک سال به عقب افتاد، وزارت صنعت به دلایل اقتصادی چنین درخواستی کرده بود.
اما در مقابل اقدامات انجام نشدهای که هوای پایتخت را حتی در تابستان آلوده کرده است، بسیاری از مسئولان انگشت اتهام را به سمت تحریمها گرفتهاند، برای مثال چندی پیش محمد علیخانی، عضو شورای شهر گفته بود که «تحریمها مشکل آلودگی هوا را پیچیده کردهاند.» عیسی کلانتری رئیس سازمان محیط زیست هم قبلتر به چنین موضوعی اشاره کرده بود.
اشجعی میگوید: «قطعا مشکل مالی وجود دارد، اما صددرصد دلیل عدم انجام اقدامات مسائل مالی نیست و در بخشی بحث عدم همکاری دستگاه های اجرایی به دلایل مختلف رخ نداده است. از مصوبات اجرا نشده ۶۰ تا ۷۰ درصد مشکل داشتند، باقی یا درست اجرا نشدند یا مسئولان خودشان را به عنوان قانونگذار دیدهاند و آن را اجرا نکردهاند. همان ۳۰درصد اگر اجرا میشد، مشکل ازن در تابستان به این حد نمیرسید. امسال نسبت سال قبل هیچکاری نکردم، خدا میداند زمستان چه میشود. فقط باید امید به بهبود شرایط جوی داشته باشیم فقط باید امید داشته باشیم که وضعیت جوی بهتر شود.»
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، در آخرین ساعات شامگاه شنبه، ۱۹ سپتامبر، با انتشار بیانیهای بازگشت تمام تحریمهای سازمان ملل متحد علیه ایران را اعلام کرد. این به معنای فعال شدن "مکانیسم ماشه" و اعمال تحریمهایی است که به دنبال توافق هستهای "برجام" تعلیق شده بودند.
وزیر امور خارجه آمریکا گفته است که مهلت ۳۰ روزهای که برای به کار افتادن "مکانیسم ماشه" در چارچوب قطعنامه ۲۲۳۱ وضع شده بود، اکنون به پایان رسیده و از این پس تمامی تحریمهای تعلیق شده سازمان ملل علیه ایران به حالت قبلی برمیگردد.
وزیر امور خارجه آمریکا به طور رسمی از تمامی اعضای سازمان ملل متحد خواسته است که با پیروی از تصمیم آمریکا به طور کامل به اجرای تحریمها علیه جمهور اسلامی پایبند باشند. او هشدار داده است کشورهای عضو سازمان ملل متحد که به "تعهدات خود در جهت اجرای تحریمها" عمل نکنند، مسئول هستند و باید منتظر پیامدهای آن از سوی ایالات متحده باشند.
بیانیه میگوید هدف آمریکا کسب اطمینان از عدم دسترسی ایران به منافع امکاناتی است که مطابق قطعنامههای سازمان ملل برای این کشور ممنوع شده است.
وزیرخارجه آمریکا در پایان بیانیه گفته است که در روزهای آینده "رشتهای از اقدامات تکمیلی برای اطمینان از کارآیی تحریمهای سازمان ملل متحد" اعلام میشود تا ناقضان تحریمها به پاسخگویی و قبول مسئولیت وا دار شوند؛ و تصریح میکند: «سیاست فشار حداکثری آمریکا بر حکومت ایران تا زمانی که این رژیم به یک توافق جامع با ما نرسد و از تهدید و ایجاد بحران، خشونت و خونریزی دست نکشد، ادامه خواهد یافت."
افزون بر این مایک پمپئو در پیامی توییتری بازگشت تمامی تحریمهای سازمان ملل علیه ایران، "این بزرگترین حکومت حامی تروریسم و یهودستیزی در جهان" را خبری عالی برای صلح در منطقه دانست.
واکنش ایران
مجید تختروانچی، نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل، تصمیم آمریکا مبنی بر بازگشت تحریمهای گذشته شورای امنیت علیه ایران را محکوم کرد و گفت: «این ادعا هیچگونه مبنای حقوقی ندارد، باطل و بیاثر و کاملاً غیرقابل قبول است».
نماینده ایران در نامهای به دبیرکل سازمان ملل و رئیس شورای امنیت گفت: «در واکنش به اقدام آمریکا، نه تنها هیچ یک از اعضای این شورا صلاحیت آن کشور برای فعال کردن روند بازگشت تحریمهای گذشته را نپذیرفتند، بلکه از طریق نامههای انفرادی یا مشترک به رئیس شورای امنیت، ۱۳ عضو این نهاد، اعتبار حقوقی و مقبولیت نامه آمریکا را قاطعانه رد کردند».
زمانی که آمریکا پیش از این طرح بازگشت تحریمها را به شورای امنیت ارائه کرد، ۱۳ عضو از ۱۵ عضو دائمی و غیردائمی شورای امنیت سازمان ملل، در نامههایی مخالفت خود را با تصمیم ایالات متحده اعلام کردند.
تختروانچی در نامه خود، یادآور شده است که "اعضای شورای امنیت با استناد به قطعنامه ۲۲۳۱ که طبق آن، فقط اعضای برجام حق آغاز روند بازگرداندن تحریمهای گذشته شورای امنیت را دارند، اعلام کردهاند چون آمریکا دیگر عضو برجام نیست، بنابراین هیچ حقی برای توسل به روند مزبور ندارد و نامهاش نیز فاقد هر گونه اثر حقوقی در حال یا آینده است".
مخالفت اروپا با بازگشت تحریمها
کشورهای عضو توافق هستهای، اعتقاد دارند که آمریکا با خروج یکجانبه از توافق هستهای، حق استفاده از "مکانیسم ماشه" را از دست داده است، اما ایالات متحده میگوید از آنجا که این کشور در امضای قطعنامه ۲۲۳۱ مشارکت داشته، همچنان میتواند به فعالسازی این سازوکار بپردازد.
روسیه و چین مخالفت خود را آشکارا با بازگشت تحریمهای سازمان ملل علیه ایران اعلام کردهاند. دولتهای بریتانیا، آلمان و فرانسه در نامهبه شورای امنیت که جمعه ۱۸ سپتامبر، منتشر شد اعلام کردند تعلیق تحریمهای ایران در چارچوب برجام، بعد از تاریخ ۲۰ سپتامبر ادامه خواهد یافت.
سه کشور آلمان، بریتانیا و فرانسه که از امضاءکنندگان توافق هستهای با جمهوری اسلامی (برجام) هستند، علیرغم مقاومتها و مخالفتهای ابرازشده از آمریکا خواهان آن شدهاند، تحریمهایی که علیه ایران در چارچوب برجام به تعلیق درآمدهاند، از تاریخ ۲۰ سپامبر به بعد نیز همچنان معلق بمانند.
ایالات متحده آمریکا به تعقیب “جمهوری اسلامی ایران” ادامه داد و تأیید کرد که این ایران اولین بار در جهان است که از تروریسم حمایت مالی می کند. گزارش اخیر وزارت امور خارجه آمریکا حاکی از حمایت تهران از گروه های تروریستی جهانی است.
گزارش وزارت امور خارجه آمریکا درباره تروریسم می گوید که تهران از تروریسم حمایت مالی می کند و از گروه های تروریستی در سراسر جهان به ویژه شبه نظامیان “حزب الله” در لبنان از جمله بودجه ، آموزش و تجهیزات پشتیبانی می کند.
در این گزارش به نقش عوامل تهران در کشتن مخالفان ایرانی در خارج از کشور اشاره شده است. وی همچنین خاطرنشان کرد که تهران سالانه بیش از ۷۰۰ میلیون دلار برای حمایت از گروه های تروریستی مانند حزب الله هزینه می کند. اما تحت تحریم های شدید در سال ۱۳۹۸ توانایی ارائه حمایت مالی از تهران بسیار کاهش یافت.
وزارت امور خارجه آمریکا همچنین دولت ایران را به انجام عملیات تروریستی در آمریکای شمالی و جنوبی ، اروپا ، خاورمیانه ، آسیا و آفریقا متهم کرد. این را هم اضافه کنیم که سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات در ایران این عملیات را انجام دادند.
ایران به دلیل تحریم ها و تاج حمایت از سلاح های خود را قطع می کند
منابع آگاه گفتند که بیماری همه گیر ویروس کرونا و تحریم های آمریکا علیه تهران به شدت بر حمایت مالی و نظامی ایران از گروه های تروریستی ، به ویژه در عراق تأثیر می گذارد.
سه رهبر گروه های مسلح عراقی و یک مقام منطقه ای آشنا با فعالیت های ایران در عراق گفتند که فلج ناشی از ویروس کرونا ، به ویژه در ماه های اخیر ، تا حدودی پول نقد ایران را برای تروریسم مختل کرده است.
این سه رهبر افزودند که پولی که ایران تأمین می کند معمولاً برای عملیات نظامی مربوط به فعالیت گروههای مسلح در انجام حملات به اهداف ایالات متحده در نظر گرفته می شود.
یک فرمانده که به یک گروه مسلح قدرتمند متعلق است ، نشان داد که از زمان شیوع ویروس کرونا در اوایل سال جاری ، ایران تخصیص ماهانه خود به هر یک از چهار گروه بزرگ مسلح در عراق را به ۲.۵ تا ۵ میلیون دلار از دو تا سه میلیون دلار کاهش داده است.
رهبران توضیح دادند که کاهش تخصیص های مالی بر عملیات گروه های مسلح تأثیر می گذارد و آنها را مجبور می کند منابع مالی دیگری را برای عملیات نظامی و سلاح مانند منافع تجاری خود جستجو کنند.
پس چرا این بودجه برای حل مشکلات مردم ایران هدایت نشده است؟