افزایش مشکلات معیشتی ناشی از تحریم‌های بین المللی و ناکارآمدی دستگاه‌های دولتی به همراه تداوم فساد ساختاری و سیستماتیک، در طی یک دهه اخیر، قشرهای مختلف اجتماعی در ایران را با شرایط سختی روبرو ساخته است.
در این میان وضعیت بازنشستگان، نسبت به نیروهای شاغل وخیم‌تر است.
سطح نازل حقوق‌های بازنشستگی در مقایسه با افزایش مداوم تورم و در نتیجه کاهش قدرت خرید، بیماری‌های ناشی از کهولت سن و عدم حمایت‌های بیمه‌ای مناسب و نیاز به اشتغال مجدد با وجود شرایط نامناسب جسمی، نشانه‌هایی از وضعیت وخیم اقتصادی بخش بزرگی از بازنشستگان در شرایط کنونی است.
در چنین بستری است که در طی یک دهه گذشته، شاهد فعالیت های مسالمت‌آمیز و صنفی بازنشستگان برای طرح مطالبات مشروع شان در سطح جامعه بوده‌ایم. با این همه تا کنون نه تنها پاسخ درخور و مناسبی از سوی فرادستان دولتی به این مطالبات داده نشده، که بعضا شاهد برخورد های امنیتی با فعالین صنفی بازنشستگان نیز بوده‌ایم.
برخوردهای خشونت‌آمیز با تجمعات صنفی بازنشستگان، احضار و تهدید برخی از آنها همچون محبوبه فرحزادی، ژاله روح‌زاد و منیژه فروزنده … به مراجع امنیتی و قضایی و بازداشت و پرونده سازی برای اسماعیل گرامی یکی از فعالان سرشناس بازنشستگان از جمله این موارد است.
اسماعیل گرامی با وجود بیماری‌های زمینه‌ای و شرایط وخیم جسمانی، بیش از دو ماه است که در زندان تهران بزرگ در شرایط بازداشت موقت به سر می‌برد و با وجود پیگیری‌های مکرر خانواده برای آزادی موقت، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب با اتهام اجتماع و تبانی بخاطر حضور در تجمعات صنفی بازنشستگان، این فعال صنفی را به چهار سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم نموده است .
با توجه به شرایط پیش آمده، کانون صنفی معلمان ایران(تهران)، ضمن دفاع از مطالبات برحق بازنشستگان و محکوم نمودن تداوم تهدید و احضار فعالان صنفی بازنشستگان، بویژه تداوم بازداشت غیرقانونی اسماعیل گرامی، به مسئولان دولتی و نهادهای امنیتی هشدار می‌دهد که تداوم برخوردهای امنیتی با فعالان صنفی به جای پاسخ به مطالبات، در نهایت به گسترش اعتراضاتی منجر خواهد شد که وقایع ابان ۹۸ در مقابل آن ناچیز است.
از نظر این تشکل صنفی، راه حل رفع مشکلات کنونی، پاسخ مناسب به مطالبات برحق قشر های مختلف مردم ایران و بویژه بازنشستگان عزیز است.
