نیویورک تایمز هم از مشکلات پیش آمده برای گارد ملی در جریان برخورد با معترضان در برابر کاخ سفید گزارش داده و مارک اسپر (راست) وزیر دفاع را به علت همراهی با دونالد ترامپ تا مقابل کلیسای سنت جان، مورد انتقاد قرار داده است
امیر پیام
اعتراضات به مرگ جورج فلوید همزمان با به خاک سپردن او در هیوستون تگزاس و کنار قبر مادرش، وارد فصل جدیدی شده و همچون یک موج بزرگ، جلودار جنبش مدنی سیاهان آمریکا برای مبارزه با نابرابری و تبعیض شده است.
در همین حال، با کاهش خشونتها و غارت فروشگاهها، دونالد ترامپ و بسیاری از فرمانداران ایالات، نیروهای گارد ملی که برای کنترل اوضاع فراخوانده شده بودند را مرخص کردهاند.
اما این سربازان زن و مرد که به طور معمول نیروی ذخیره ارتش محسوب میشوند در دو هفته گذشته شاهد وقایعی بودهاند که بسیاری از آنها را سرافکنده و حتی روانه مطب روانشناسان کرده است.
نشریه پولتیکو با چند نفر از اعضای گارد ملی که در دو هفته گذشته به خیابانها آمریکا فرخوانده شده بودند گفتگو کرده و برخورد با اعتراضات به مرگ جورج فلوید را از نگاه آنها بازگو کرده است.
‘آنچه من دیدم اصلا درست نبود’
سیکنیا لینچ، سرباز ذخیره گارد ملی واشنگتن دیسی، پایتخت، که دوشنبه گذشته و هنگامی که تظاهرکنندگان با شلیک گاز اشکآور و گلوله پلاستیکی از محوطه روبروی کاخ سفید پاکسازی شدند آنجا بود، به پولتیکو گفته او در حالی با یونیفورم گارد ملی برابر معترضان ایستاده بوده که بردارش با لباس شخصی در میان معترضان بوده.
“خوشحال بودم که برادرم را در میان معترضان میدیدم. من هم اگر آن روز به عنوان شهروند-سرباز به خدمت فراخوانده نشده بودم حتما در تظاهرات شرکت میکردم تا از هدف آنها که به نظرم درست است حمایت کنم… دیدم که بردارم به علت شلیک گاز اشکآور، پشت هم سرفه میکرد.”
دانیل لیپمن، گزارشگر نشریه پولتیکو نوشته سربازان گارد ملی که با او گفتگو کردند از ماموریتی که بر دوش آنها گذاشته شده بود رضایت نداشتند و احساس میکردند جای مناسبی نیستند. آقای لیپمن میگوید این سربازها به او گفتهاند با خودشان دچار تعارض شده بودند چرا که احساس میکردند در حالی که سوگند یاد کردهاند از قانون اساسی کشورشان حفاظت کنند، با حضور در خیابانها موجب شدهاند که بسیاری از مردم بهراسند و نتوانند حق قانونی خود برای اعتراض و تظاهرات را به جا آورند.
حتی آن دسته از سربازان گارد ملی که دوشنبه گذشته در هنگام یورش ماموران به تظاهرکنندگان در نزدیکی کاخ سفید آنجا بودند به پولتیکو گفتهاند که احساس میکنند از آنها استفاده ابزاری شده است.
یکی از آنها که خواسته ناشناس بماند درباره آن روز گفته: “تظاهرکنندگان خیلی پرهیاهو بودند و فریاد میکشیدند اما من که در صف اول هم ایستاده بودم هیچ گاه احساس خطر نکردم… بسیاری از ما (سربازان گارد ملی) هنوز در حال هضم آنچه گذشت هستیم، آنچه من مشاهده کردم چیزی نبود جز پایمال کردن حق مدنی مردم، فقط با هدف آماده کردن صحنه برای یک عکس.”
اشاره این سرباز گارد ملی به عکس دونالد ترامپ در برابر کلیسای نزدیک کاخسفید و در حالی که انجیل به دست گرفته بود است.
او به پولتیکو گفته: “من به این علت سرباز گارد ملی شدم که از قانون اساسی ایالات متحده دفاع کنم اما آنچه شاهدش بودم کاملا در تضاد با سوگندی بود که خورده بودم و الان هم همه میخواهند بروی آن سرپوش بگذارند. آنچه من دیدم کاملا نادرست بود”.
یکی از این سربازان به پولتیکو گفته که همان روز به ژنرال مایک میلی، رئیس ستاد کل ارتش آمریکا که آن روز به کاخ سفید رفت و در کنار دونالد ترامپ حضور داشت، گفته بوده که اعتراضات صلحآمیز بوده است.
ژنرال میلی که حضور او با یونیفورم ارتشی در کنار دونالد ترامپ و به هنگام قدم زدن به سوی کلیسای سنت جان، با انتقاد فرماندهان استخوان درشت از جمله جیمز متیس، وزیر دفاع سابق روبرو شده، روز پنجشنبه، ۱۱ ژوئن، گفت که نباید چنین میکرده و از کرده خود پشیمان است. پشیمانی که ممکن است در چند روز آینده به قیمت اخراجش تمام شود.
افزایش مراجعات سربازان گارد ملی به روانشناس
توری اوسترهولم، مدیر بخش بهداشت روانی گارد ملی واشنگتن دیسی گفته بسیاری از اعضای گارد ملی در چند روز گذشته به او مراجعه کردهاند تا از “درد و رنج و سردرگمی” که با آن دست به گریبان شدهاند صحبت کنند.
خانم اوسترهولم میگوید یکی از سربازان گارد ملی به او گفته: “هرگز باور نداشتم که روزی مردم به سوی من بطری آب پرت کنند و به من بگویند که باید بمیرم و باید خودم را سر به نیست کنم.”
به گفته این کارشناس روانشناسی: “جلیقهای برای حافظت از شما در برابر چنین دشنامهایی که از سوی یک همزبان به شما زده میشود وجود ندارد.”
او گفته بعضی از سربازان گارد ملی در جلسه مشاوره به او گفتهاند پس از فراخوانده شدن به خیابانها طی دو هفته گذشته، حتی از سوی برخی از اعضای خانواده خودشان هم انتقاد شنیده و مورد سرزنش قرار گرفتهاند. جملاتی چون: “مگر تو یک سیاهپوست نیستی؟ این چه کاری است که میکنی؟”
آیا احترام و آبروی گارد ملی یک شبه بر باد رفته است؟
یکی دیگر از سربازان گارد ملی به پولتیکو گفته نگران آبروی چندین و چند سالهای گارد ملی است. نام نیکی که از برقراری نظم در روز چهارم ژوئیه هر سال (روز استقلال آمریکا) و این اواخر به علت یاری رسانی در جریان کرونا دست و پا شده بود اما طی اعتراضات چند هفته گذشته خدشهدار شده است.
توری اوسترهولم، روانشناس گارد ملی میگوید: “سربازان گارد ملی برای مواجه با موج نفرتی که روانه آنها شد اصلا آمادگی نداشتند. آنها با گفتمان ضدنظامیگری که در جریان مخالفت با جنگ ویتنام روی داده بیگانهاند. آنها شاهد این بودهاند که تنها ظرف چند روز از قهرمان دوران کرونا به چماقی بدل شدهاند که به سرکوب مردم و ممانعت آنها از حق اعتراض و تظاهرات پرداخته است.”
“این نسل فقط عادت کرده که روی دیوارها بخواند: ‘از سربازان دلاورمان متشکریم’. این نسل عادت کرده که به فروشگاههای بزرگ برود و با نشان دادن یونیفورم یا کارت نظامی خود ۱۰ درصد تخفیف بگیرد”.
ایسایاه لینچ، یکی دیگر از سربازان گارد ملی که خود آفریقاییتبار است به پولتیکو گفته معترضان او را خائن خوانده، نفرین کرده و دشنام دادهاند. او میگوید برخی معترضان او را ظالمی خواندهاند که حامی افسران پلیس است.
با این حال او گفته لحظهای که بیشتر به یادش مانده مربوط به این است که یکی از معترضانی که همان روز اول رو در رو شدن با سربازان گارد با آجر به سر او کوبیده بود، چند روز بعد برای عذرخواهی جلو آمده و به سربازان گارد ملی حاضر بطری آب آشامیدنی و یا نوشیدنی خنک تعارف کرده است.