هشدار سازمان پزشکان جبهه ملی ایران
در اوایل دی ماه ۹۸ اپیدمی ویروس کرونا از شهر ووهان چین آغاز شد و به سرعت تبدیل به پاندمی یا همه گیری جهانی گردید. این پاندمی از خیلی جهات در دنیا منحصر به فرد و بی سابقه بوده و هست.
همه گیری های وبا و طاعون در قرون گذشته، هیچگاه چنین ابعاد گسترده ای که ۵ قاره جهان را درهم نوردد، پیدا نکردند. اپیدمی آنفلوانزای معروف به اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ با وجود مرگ و میر فراوان، گسترش جهانی به شکل پاندمی کنونی را تجربه نکرد. و در دهه های اخیر سارس (سندرم حاد تنفسی) در سال ۲۰۰۲ و مرس (سندرم تنفسی خاورمیانه) در سال۲۰۱۲ و ابولا (تب عفونی خونریزی دهنده) که در سال ۱۹۷۶ شروع شد و در سال ۲۰۱۴ موجب اپیدمی در غرب آفریقا گردید، هیچکدام این ابعاد وسیع را نیافتند. بنا بر این بیماری کووید۱۹ را باید یک تجربه جدید و شوم برای جامعه بشری به حساب آورد. با پیدایش بیماری کووید۱۹، چین برای جلوگیری از انتشار ویروس، شهر ده میلیون نفری ووهان را قرنطینه نموده و ورود و خروج افراد از این شهر را به شدت جلوگیری نمود و در داخل شهر نیز ساکنین را از خارج شدن از منازلشان ممنوع کرد. البته باید گفت که دولت چین، آب آشامیدنی و مواد غذایی را به دست همه ی شهروندان در منازلشان رسانید. با این اقدامات چین توانست تا حدود زیادی گسترش عفونت ویروسی را مهار و کنترل کند. اما عامل بیماری که نوعی ویروس از خانواده کرونا است، به علت ندانم کاری حکومت، و بی کفایتی مسئولان، خیلی سریع به ایران وارد شد. در ابتدا مواردی از بیماری در شهر قم و سپس در تهران تشخیص داده شد. حد اقل در اوایل بهمن ۹۸ گزارشات مسئولین بهداشت و درمان قم راجع به ظهور بیماری، به مسئولین کشوری ذیربط ارسال گردید. اما مسئولین با ملاحظاتی حقیر، به این گزارشات توجهی نکرده و با پیشنهاد قرنطینه کردن قم نیز موافقت ننمودند. و در نتیجه این پاندمی خطرناک توانست در همه جای ایران پراکنده گردد. امروز که بیش از ۸ ماه از بروز و ظهور این همه گیری جهانی گذشته، جهان پزشکی در بر خورد با این بیماری به این جمع بندی رسیده است که اولا برای این بیماری داروی موثر و قطعی وجود ندارد. و ثانیا واکسن موثر هنوز به مرحله استفاده ی عملی نرسیده است. بنا بر این تنها وسیله مقابله با این بیماری، پیشگیری و قطع زنجیره انتشار آن است. و بدین منظور، قطع ارتباط افراد از هم و خود داری از تشکیل هر گونه تجمعات انسانی، مهمترین اقدام است. البته این اقدام مهم، هم تصمیم قاطع حکومت و هم تامین مالی قشرهای ضعیف جامعه را از طرف آن می طلبد. اکنون پیشنهاد این است که مجالس جشن و میهمانی، مجالس ترحیم و عزاداری، تشکیل کلاس های حضوری، برپایی نمازهای جماعت، حضور جمعیت در زیارت گاه ها، برگزاری آزمون های دانشگاهی و مراسم عزاداری دسته جمعی همگی باید لغو شوند. از مسافرت های بین شهری جلو گیری گردد. مغازه ها و مشاغل و مراکز خرید های غیر ضروری تعطیل شوند. شهروندان حتی المقدور در خانه بمانند. استفاده از ماسک باید برای همه اجباری شود. استفاده از دستکش مناسب و شستن مرتب دست ها و رعایت فاصله فیزیکی اقداماتی است که میتواند از گسترش و تداوم این بیماری خطرناک جلو گیری نماید. هشدار می دهیم که عدم توجه به این پیشنهادات فجایعی سنگین به دنبال خواهد داشت.
پانزدهم مرداد ماه ۱۳۹۹
