، کنشگری که فعالان مدنی و زندانیان زن بند سیاسی زندان اوین، او را به شاعرانگی و عروسک‌های دست‌سازش می‌شناسند، روز چهارشنبه ۸دی۱۴۰۰، برای اجرای حکم پنج ساله خود راهی زندان اوین شد.
او که از همراهان گروه «مادران پارک لاله» است، به جرم دادخواهی برای قربانیان اعدام‌ها و کشته‌شدگان اعتراضات و هم‌بستگی با خانواده‌های زندانیان سیاسی بیش از ۴ دهه حکومت جمهوری اسلامی، برای دومین بار به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی برای برهم‌زدن امنیت کشور»، به تحمل ۵ سال حبس، محکوم شده است.
درباره این فعال مدنی که حالا در زندان روزگار می‌گذراند، چه می‌دانیم؟
در این گزارش با «شیوا نظرآهاری»، فعال حقوق بشر که در سال‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۱ هم‌سلولی ژیلا کرم‌زاده بوده، گفت‌وگو کرده‌ایم.
***
ژیلا کرم‌زاده مکوندی کیست و چرا زندان است؟
ژیلا کرم‌زاده مکوندی، اولین بار در بهمن‌ماه ۱۳۸۸ و در بحبوحه اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری، در منزل خود در تهران بازداشت شد. اتهام او در زمان بازداشت، مانند اتهامات سایر فعالان مدنی، «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد برهم‌زدن امنیت کشور»، عنوان شد. ژیلا کرم‌زاده را حدود ۳۵ روز بعد و در اسفند‌ماه همان سال، به قید وثیقه موقتا آزاد کردند.
مصادیق اتهامات او «روشن کردن شمع» و «پیاده‌روی هفتگی به همراه مادران پارک لاله»، اعلام شده بود. دادگاه انقلاب تهران در فروردین‌ماه ۱۳۹۰ خانم کرم‌زاده را به ۴ سال حبس تعزیری محکوم کرد که چند ماه بعد در دادگاه تجدیدنظر این حکم به دو سال حبس تعزیری و دو سال حبس تعلیقی تبدیل شد.
سرانجام ژیلا کرم‌زاده، در دی‌ماه ۱۳۹۰، وقتی برای انجام کارهای اداری به اداره گذرنامه، مراجعه کرده بود، بازداشت و برای تحمل حبس به زندان اوین منتقل شد.
شیوا نظرآهاری، فعال حقوق بشر ساکن اسلوونی که در زمان بازداشت موقت با ژیلا کرم‌زاده هم‌سلولی بوده، درباره بازداشت و دوران حبس اول او می‌گوید: «هم در زمان بازداشت موقت و هم وقتی در سال ۹۱ برای تحمل حبس، به زندان اوین رفته بودم، با ژیلا هم‌سلولی بودم. او را به‌خاطر عضویت در گروه مادران پارک لاله بازداشت و به دو سال زندان محکوم کرده بودند.»
مادران پارک لاله ایران که هستند و چه می‌گویند؟
حرکت «مادران پارک لاله ایران»، به گواه آن‌چه در بخش معرفی وب‌سایت این گروه آمده، «صدایی همراه با جنبش دادخواهی مادران و خانواده‌های آسیب‌دیده ایرانی» است که «از تیر‌ماه ۱۳۸۸، با فراخوان تعدادی از زنان دادخواه در اعتراض به کشتن، مجروح و زندانی کردن مردمی که برای حداقل خواست انسانی خود به خیابان آمده بودند، در پارک لاله تهران شکل گرفته است.»
آن‌گونه که شیوا نظرآهاری می‌گوید: «اعضای گروه مادران پارک لاله، احتمالا نام خود را از مادران دادخواه آرژانتین گرفته‌اند. آن‌ها، اوایل، هر هفته، در جمع‌های کوچکی در پارک لاله گرد هم می‌آمدند. ولی بعدا، نیروهای امنیتی تجمع آن‌ها را متفرق می‌کردند و نهایتا هم تعداد زیادی از آن‌ها را بازداشت کردند.»
