بنیاد مستضعفان قصد دارد با فعال‌کردن واحد تولیدی حجاب شهرکرد تا نزدیک به ۳۰ میلیون مترمربع چادر در سال تولید کند
جمهوری اسلامی در چهل سال گذشته تلاش داشته است با عنوان «حجاب اسلامی» و مقابله با «تهاجم فرهنگی»، پوشش اجباری برای زنان را در جامعه تبلیغ کند، پوششی که «چادر مشکی» نماد آن است و تامین آن در ایران بر عهده مافیایی است که گفته می‌شود یک طرف آن بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی، از نهادهای زیر نظر رهبر حکومت اسلامی، است.
با وجود آنکه پوشش زنان در شهرهای بزرگ ایران در یک دهه گذشته تغییر چشمگیری کرده است، همچنان چادر مشکی به‌دلیل فشار حکومتی و محدودیت‌های وضع‌شده در مراکز گوناگون، جزو پوشش‌هایی است که زنان بسیاری از آن استفاده می‌کنند. در این میان، بازار حجاب و «پوشش برتر» مورد نظر جمهوری اسلامی یعنی چادر مشکی نیز داغ است.
تا دو دهه قبل، بخش قابل‌اعتنایی از این بازار، به گفته فروشندگان، در اختیار تولیدکنندگان داخلی بود. اما با تعطیلی کارخانه‌های نساجی و تولید پارچه، این بازار امروز کاملا در اختیار واردکنندگانی است که عمده محصولاتشان را از کشورهای آسیای دور وارد می‌کنند.
چین و ژاپن سهم بزرگی در بازار چادر مشکی ایران دارند. چین به‌‌علت قیمت مناسب و ژاپن به دلیل پارچه چادری درجه یکی که تولید می‌کند این جایگاه را در بازار چادر به دست آورده‌اند.
راسته پارچه‌فروشان بازار تهران هم اصلی‌ترین مرکز فروش و توزیع پارچه چادر مشکی ایران است، مرکزی همیشه شلوغ با تنوع بالای کالا که به نظر می‌رسد کسادی ناشی از کرونا و وضع اقتصادی حال و حوصله‌ای برای فروشندگانش نگذاشته است.
وقتی از غرفه‌داران این بازار در مورد مبدا و ماجرای مافیای پارچه چادری سوال می‌کنیم، بیشتر آن‌ها با بی‌حوصلگی از پاسخ طفره می‌روند، گویی این سوال پاسخ‌هایی مگو دارد. اما مافیای پارچه چادری پنهان یا پشت‌پرده نیستند و سال‌هاست فعالان بازار و حتی مسئولان از قدرت این مافیا و سلطه‌اش بر بازار پارچه سخن می‌گویند.
سال گذشته، اسدالله سلیمانی، مدیرعامل انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب، در گفت‌وگوی ویژه خبری گفت: «مسئله واردات پارچه چادر مشکی کاملا انحصاری است.»
حسن نیل‌فروش‌زاده، دبیر انجمن صنایع نساجی ایران، نیز پیش‌تر گفته بود: «واردات چادر مشکی توسط عده معدودی انجام می‌شود و منافع آن‌ها ایجاب می‌کند که این کالا از خارج کشور وارد شود. تایید می‌کنم مافیا در بخش واردات چادر مشکی حضور دارد.»
وقتی از مغازه‌دارانی که در سطح شهر به فروش پارچه مشغول‌اند در مورد این مسئله سوال می‌کنیم، آن‌ها نیز با تایید وجود مافیای پارچه چادری، معتقدند: «اکثر واردکنندگان چهره‌ای وابسته به نهادهای نظامی‌اند و به همین دلیل کسی نمی‌تواند در بحث پارچه چادری با آن‌ها رقابت کند و با تولید داخلی، مقابل سود آن‌ها بایستد.»
